Parkinson Hastalığı

Tahmini okuma süresi: 8 dakika 43 saniye

Parkinson Hastalığı

Parkinson Nedir?

Son yıllarda, Parkinson hastalığının genetik, moleküler biyoloji, fizyoloji, biyokimya ve nörogörüntüleme alanlarında kaydedilen ilerleme, hastalığın daha iyi anlaşılmasını sağlamış ve hastalardan daha iyi teşhis ve tedaviye olanak sağlamıştır.

Parkinson hastalarında yürütülen klinikopatolojik çalışmalarla bağlantılı olarak, yürütülen klinik ve epidemiyolojik çalışmalarda tanısal kesinliği artırmak ve hatalardan mümkün olduğunca kaçınmak amacıyla çeşitli klinik kriterler önerilmiştir.

Son olarak, yeni ilaçların geliştirilmesi ve fonksiyonel beyin cerrahisinin uygulanması, L-DOPA ile kronik tedavinin neden olduğu semptom ve komplikasyonların tedavisinde önemli bir iyileşmeye yol açmıştır.

Parkinson Hastalığının Başlangıcı

Hastalığın başlangıcı yavaş ilerler ve spesifik olmayan semptomların prodromları ile birliktedir.

• Yorgunluk,
• belirsiz bir halsizlik hissi
• veya ruh hali değişiklikleri, ilk motor semptomlardan yıllar önce ortaya çıkabilir.

Motor belirtiler şunlardır:

• güçte azalma hissi,
• koordinasyon bozukluğu
• veya yazma güçlüğü yaygın bir başlangıç ​​semptomudur.

Titiz bir nörolojik muayene, subklinik parkinsonizmin erken belirtilerini ortaya çıkarabilir (örneğin, bir veya daha fazla parmağın aralıklı titremesi, üst ekstremite kas tonusunda asimetri).

Parkinson Belirtileri Nelerdir?

Motor işaretleri

Sallanma/Titreme

Titreme hareket sırasında kaybolur, ancak uzuv titreme olmadan kısa bir süre sonra dinlenmeye döndüğünde yeniden ortaya çıkar. Klasik titreme, genellikle titreme ilerleyip kola yayıldığında kaybolur. İlerlemiş hastalıkta titreme iki taraflı olmasına rağmen, genellikle hastalık seyri boyunca asimetrik kalır.

Ellerin titremesi genellikle yürüme ile artar, bu nedenle hastanın yürüyüşü incelendiğinde görülebilir. Parkinson belirtisi uyku sırasında kaybolur ve yorgunluk, stres ve kaygı ile kötüleşir.

Sertlik

Sertlik, bir eklemin pasif hareketine karşı artan direnç olarak kendini gösterir. Hastada bu direnç hareket boyunca hissedilir. Titreme gibi, rijidite de hastalığın seyri boyunca genellikle asimetriktir, ancak ileri evrelerde hemen hemen her zaman iki taraflıdır.

İlk başta sadece distal kasları etkiler (mikrograf), ancak zamanla tüm kas grupları etkilenir ve günlük yaşam aktivitelerinde çoklu zorluklara neden olur. Başparmak ve işaret parmağının tekrar eden karşıtlığı gibi hızlı tekrarlayan hareketlerin incelenmesinde hareketin genliğinde ve sıklığında azalma gözlenir. Hastalar genellikle bu durumu sandalyeden kalkamama, yatakta hareket etme ve genel olarak tüm hareketlerde zorluk olarak ifade eder.

Yürüyüş Bozukluğu

Parkinsonun ilk belirtilerinden biri, yürürken kol hareketinde azalmadır. Daha sonra, hastanın gönüllü olarak duramadığı, giderek daha hızlı ve daha kısa adımlarla karakterize edilen bir yürüyüş ortaya çıkar. Yürüyüş bozukluğu ile birlikte postural instabilite, normalde parkinsonun son ana semptomudur. Duruş reflekslerinin kaybı, değişen yoğunluktaki bir itme karşısında dengeyi hızla düzeltmedeki zorlukla karakterizedir.

Orofaringeal Değişiklikler

Parkinson hastalarında hipokinetik, monoton ve hipofonik konuşma vardır. Hastalık ilerledikçe, dil anlaşılmaz hale gelebilir. Diğer bir semptom, erken ve sık olmasına rağmen genellikle hasta tarafından fark edilmeyen koku alma fonksiyonundaki azalmadır.

Motor Olmayan Belirtiler

Kognitif Bozukluk

Hastalığın ilk evrelerinde görsel-uzaysal işlevi, dikkati, yürütücü işlevleri ve sözel akıcılığı etkileyen hafif veya orta düzeyde bilişsel bozukluklar bulunmuştur. Hastalar yavaş düşünebilir ve yavaş ama uygun şekilde yanıt verebilir. Demans belirtileri, hastalığın erken döneminde mevcutsa, Alzheimer hastalığı, yaygın Lewy hastalığı gibi diğer olası hastalıkları düşündürür. Demans, Parkinsonda ciddi bir sorundur ve geriatrik kurumlara hasta kabulünün sık bir nedenidir.

Psikiyatrik ve Uyku Bozuklukları

Depresyon, bu hastalıkta en sık görülen duygudurum bozukluğudur ve hastaların %50’sini etkiler ve vakaların %50’sinde ilk bulgu olabilir. Ancak hastaların sadece %2-7’si majör depresyon için kriterlere sahiptir. Geleneksel antidepresanlar tedaviye yanıt verir.

Anksiyete tedaviden sonra panik ataklar şeklinde yaygındır. Uyku bozuklukları da yaygındır.

Disotonomi

Disautonomik belirti ve semptomların erken sunumu atipik parkinsonun bir göstergesidir. Üriner rahatsızlıklar arasında acil idrara çıkma, daha ileri aşamalarda her türlü idrar tutma şikayeti yer alır.

Erkeklerde libido azalması ve iktidarsızlık ile birlikte cinsel işlevdeki değişiklikler yaygın bir şikayettir.

Ağrı ve Duyusal Semptomlar

Hastalar ağrı ve duyusal rahatsızlıktan şikayet ederler. Bazı durumlarda bunlar motor belirtilerin başlamasından önce de olabilir. Çoğu zaman bu semptomlar, antiparkinson ilacının ayarlanmasıyla düzelebilir.

Parkinson Hastalığının Nadir Görülen Belirtileri

Hastanın klinik öyküsü belirleyicidir, semptomların başlangıcının kesin zaman sırası araştırılmalıdır. Olağan olanlardan farklı semptom veya bulgular varsa veya hastalığın seyri ve ilerlemesi atipik ise, parkinsonizmin diğer nedenleri ekarte edilmelidir.

Gençlik Başlangıcı

Hastalık 40 yaşından önce başladığında “erken başlangıçlı Parkinson” olarak tanımlanır ve daha yaşlı hastalardaki ile aynı özellikleri gösterir. “Juvenil başlangıçlı” hastalık (20 yaşından önce), ailede Parkinson öyküsünün daha yüksek sıklığı gözlemlenmiştir.

40 yaşın altındaki hastalarda PD tanısı koymak için parkinsonizmin diğer ikincil nedenleri ekarte edilmelidir. Ailesel nörolojik hastalık varsa, juvenil parkinsonizm ile ortaya çıkabilen Huntington hastalığı veya Machado-Joseph hastalığı ekarte edilmelidir.

Postürel Dengesizlik

Postural instabilite hastalığın temel belirtilerinden biri olmasına rağmen, hastalığın erken evrelerinde ciddi denge bozukluğu nadiren görülür. Başlangıçta şiddetli bir yürüme bozukluğunun baskın olduğu durumlarda, parkinsonizmin diğer nedenleri ekarte edilmelidir.

Hastalığın ilk belirtilerden biri sık düşmelerdir.

Belirgin postural instabiliteye sahip Parkinson, idrar kaçırma ve subkortikal tip demansın eşlik edebileceği normal basınçlı hidrosefalinin bir belirtisi olabilir.

Parkinson Hastalığının Teşhisi

Nörogörüntüleme teknikleri gelecekte Parkinson teşhisi için faydalı bir araç olsa da, halen klinik öykü, nörolojik muayene ve hasta takibi yoluyla uygulanmaktadır. Bu klinik belirtilerin kombinasyonuna dayanan şu anda en yaygın olarak kullanılan kriterler, Birleşik Krallık Parkinson Hastalığı Derneği Beyin Bankası tarafından önerilenler veya Gelb tarafından tanı kesinliğini artıran daha yakın tarihli kriterlerdir.

Parkinson tanısındaki karışıklık, hastalığın birçok özelliğinin bulunmadığı hastalığın erken evrelerinde daha fazladır.

Parkinsonun Nedenleri

Parkinsonun nedeni şu anda bilinmemektedir, ancak son yıllarda çevresel ve genetik faktörlerin hastalık üzerindeki etkisi konusunda önemli ilerlemeler kaydedilmiştir.

Çevresel Faktörler

Çeşitli araştırmalar, hastalık ile kırsal bir ortamda yaşamak, kuyu suyu tüketimi, pestisitlere ve ahşap koruyuculara maruz kalma gibi belirli çevresel faktörler arasında bir ilişki bulmuştur. Bakır ve manganeze uzun süreli maruz kalma veya kurşun, bakır ve demire birlikte maruz kalma, hastalığı geliştirme riskinin artmasıyla ilişkilendirilmiştir.

Genetik Faktörler

İleri yaşa ek olarak, ailede Parkinson öyküsü veya esansiyel tremor varlığı hastalık için ana risk faktörlerini oluşturur. Son yıllarda, belirli genlerdeki mutasyonlar veya polimorfizm çalışmaları, genetik faktörlerin hastalığı etkilediğini düşündürmektedir.

Ailede Parkinson Hastalığının Varlığı

Ailesel Parkinson varlığı, hastaların %13 ile %33’ünde tanımlanmıştır.

Parkinson Tedavisinde Yeni İlaçlar

L-DOPA (Levodopa) Tedavisi

L-DOPA (Levodopa) ile tedavi, parkinson hastalarının klinik semptomlarını ve yaşam kalitesini önemli ölçüde iyileştirir. Ancak kronik olarak uygulanan L-DOPA, birçok hastada motor dalgalanmalara ve diskinezilere neden olur. Levoterapinin motor komplikasyonlarının önlenmesi ve tedavisi için yeni etkili ilaçlar kullanılmaktadır.

Katekol-O-Metiltransferaz (COMT) İnhibitörleri

Katekol-O-metil transferaz (COMT), dopamin, norepinefrin, epinefrin gibi katekolaminlerin ve bunların l-DOPA gibi metabolitlerinin metabolizmasına müdahale eden bir enzimdir. COMT inhibitörleri (ICOMT), esas olarak L-DOPA’nın yarı ömrünü artırarak etki eder. Bu nedenle, motor dalgalanmaları olan hastalarda, COMT inhibisyonu, aşırı derecede artan diskineziler veya diğer yan etkiler olmaksızın L-DOPA yanıtını uzatır.

Parkinson için denenen yeni tedaviler arasında;

• Yeni dopaminerjik agonistler,
• glutamat antagonistleri,
• yeni monoamin oksidaz (MAO) inhibitörleri,
• atipik antipsikotiklerde bulunmaktadır.

Parkinson Hastalığının Cerrahi Tedavisi

Şu anda, hastalık için iki tür cerrahi tedavi vardır:

• Fonksiyonel cerrahi
• Nöral “restorasyon” teknikleri.

Fonksiyonel nöroşirürji, beyin çekirdeklerinin ablasyonu veya uyarılmasından oluşur. Nöronal “restorasyon” teknikleri, dopaminerjik hücreler ekleyerek veya kalan hücrelerin hayatta kalmasını teşvik ederek, Parkinsonun ilk biyokimyasal kusurunu, dopamin kaybını düzeltmeye çalışır. Bu grup, dopaminerjik hücre nakli ve büyüme veya nörotrofik faktörlerin intratekal infüzyonu gibi prosedürleri içerir.

Yazar: Aylin Kılıç Şevketoğlu

Aylin Kılıç ŞEVKETOĞLU